Menurut Perlembagaan Norway , yang diterima pada 16 Mei 1814 dan diilhamkan oleh Deklarasi Kemerdekaan Amerika Syarikat dan Revolusi Perancis 1776 dan 1789,Norway mengamalkan sistem raja berperlembagaan dan sistem parlimen. Raja Norway adalah ketua negara dan Perdana Menteri adalah ketua kerajaan . Kuasa dipisahkan antara cabang perundangan , eksekutif dan kehakiman kerajaan, seperti yang ditakrifkan oleh Perlembagaan. Perlembagaan Norway berfungsi sebagai dokumen undang-undang tertinggi di negara ini.

Tugas-tugas raja hanya sebagai wakil dan majlis istiadat seperti pelantikan dan pemecatan rasmi Perdana Menteri dan menteri-menteri lain dalam kerajaan eksekutif. Oleh itu, raja adalah panglima bersenjata Norway , pihak berkuasa tertinggi dalam Gereja Norway , dan berkhidmat sebagai ketua pegawai diplomatik di luar negara dan simbol perpaduan.

Praktiknya, Perdana Menteri yang bertanggungjawab bagi menjalankan kuasa eksekutif. Sejak 1991, Harald V House menjadi raja Norway, yang pertama sejak abad ke-14.

Terdapat 169 ahli Parlimen menerusi demokrasi perwakilan . Parlimen dipanggil Stortinget atau Perhimpunan Besar.

Erna Solberg, Perdana Menteri semasa

Perdana Menteri , ketua kerajaan Norway mestilah mendapat kepercayaan majoriti di Parlimen, biasanya dari parti politik yang terbesar.Walau bagaimanapun, Norway sering diperintah oleh kerajaan minoriti .

Perdana Menteri mencalonkan barisan Kabinet. Bagaimanapun, lebih separuh daripada ahli Jemaah Menteri dari Gereja Norway. Pada masa ini, 10 daripada 19 kementerian dikuasai oleh gereja. Ini telah mencetuskan kontroversi berterusan berhubung pemisahan gereja dengan pentadbiran negara.

Istana Raja Norway di Oslo

Setelah rang undang-undang digubal parlimen, semua bil-bil kerajaan perlu kelulusan rasmi Raja norway.

Dari segi sejarah, kedua-dua Parti Buruh Norway dan Parti Konservatif Norway telah memainkan peranan penting dalam politik terutama sejak pilihan raya 2005.

Pada pilihan raya umum 2009, kerjasama yang lemah di antara parti-parti pembangkang , termasuk Parti Liberal dan Parti Demokratik Kristian. Oleh itu, Jens Stoltenberg , pemimpin Parti Buruh, kekal Perdana Menteri Norway

Pembahagian pentadbiran

Norway, sebuah negeri kesatuan , dibahagikan kepada 11 peringkat pentadbiran daerah (fylker). Daerah-daerah ditadbir melalui majlis-majlis daerah yang dipilih secara langsung yang memilih Gabenor County. Kerajaan terus diwakili di peringkat tempatan menerusi pejabat Gabenor County '. Daerah-daerah kemudian dibahagikan kepada 356 majlis perbandaran peringkat kedua (kommuner), yang ditadbir secara langsung oleh majlis perbandaran, yang diketuai oleh Datuk Bandar . Ibu kota Oslo dianggap sebagai daerah dan majlis perbandaran.

[8]

Norway juga mempunyai dua wilayah yang penting di luar negara iaitu Jan Mayen dan Svalbard . Di Antartika dan Subantarctic : Pulau Bouvet , Pulau Peter I dan Queen Maud Land .

Di samping itu, terdapat 96 penempatan dengan status bandar di Norway. Dalam kebanyakan kes, sempadan bandar adalah sama dengan sempadan majlis perbandaran .